Frans special biertje

Wij zaten op de camping in Peyrohad een bergdorpje aan de voet van de Pyreneeën. Niets te beleven op de municipal camping behalve een irritante nederlander met een chinees die zonodig zijn verhaal bij ons kwijt moest. Dus wij liepen maar snel naar het dorpje om een biertje drinken. Maar helaas de twee bars waren gesloten. Dan maar bij een restaurant naar binnen. Maar ook daar helaas geen bier tenzij je een maaltijd erbij besteld. It's against the law just a drink, zei de fransman . Dit was ons al eerder overkomen. Fransen kunnen blijkbaar niet drinken zonder te eten. Op de markt stond nog een vaag pizzatentje maar die had ook geen bier. Een fransman die er ook stond zei dat hij wel wat biertjes had voor de verkoop. Hij had een klein winkeltje met biologische producten. Oké, wij met hem mee. En inderdaad een winkeltje met allerlei vage artikelen zoals zeepjes, jam, honing en groente die er zoals gebruikelijk bij biologische producten erg onsmakelijk uit zag. Zo zag ik zwarte radijsjes. En hij had ook biologisch frans bier in verschillende smaken. Nou doe er maar een stuk of vier. In een zakje doen vraagt hij. Ja zeg ik doe maar in een plastic zakje. Plotseling kwam er stoom uit zijn oren. Platic zakjes...... Nee natuurlijk heb ik die niet , ik heb alleen maar biologisch afbreekbare zakjes. Ook goed als het bier maar smaakt. En toegeven het biologische bier ''La Goule'' smaakte erg lekker. Een van de beste biertjes die gedronken heb.

De benen

De benen

Ja hoe is het is het eigenlijk met de benen? Nou best goed. Die hebben het de eerste paar dagen natuurlijk zwaar gehad. Die zijn niet gewend om meerdere dagen achter elkaar zolang te moeten werken. Die benen van ons zijn gewend aan ritjes van 4 tot 5 uur. Maar nu hebben we het over ritjes van 6 tot 7 uur puur fietstijd. En dan nog het verschil in wat er aan gedreven moet worden. De benen zijn gewend een superlicht gewicht fiets van 7 kg aan te drijven. Nu moeten ze een goederentrein van totaal tegen de 40kg in beweging zetten. Dat merken ze vooral tijdens stoppen en weer optrekken . Dat gaat niet zo flitsend als dat gewend waren. Maar niet te praten over de slakkengang waarmee de benen de hele zaak de berg op bewegen. Een helling op de macht even door trekken naar boven? Vergeet het maar tenzij je nog een paar reserve benen bij je hebt. Maar ondertussen zijn ze aardig gewend aan het dagelijkse ritme en ze klagen niet meer. Gisteren zijn we de col du Somport opgereden.Die is bijna 1700 m hoog en wij hebben ongeveer 1300 in een klim overbrugd. Dat betekent dat de benen klaar zijn voor Spanje.

Aan het eind van die benen zit je kont en die mag lekker de hele dag op het zadel zitten. Maar ook die is dat maar 4 tot 5 uurtjes gewend. Na die tijd beginnen de problemen. De zeem plakt aan de huid vast die begint te iriteren en je zitknobels worden langzaam maar zeker rauw van het gehobbel. Dan maar weer eens even staan, lucht bij de billen , dan maar weer even verschuiven naar voren of naar achteren. Maar het helpt uiteindelijk allemaal niet. Gewoon doorfietsen, niet zeuren, gaat vanzelf over s'avond en morgen begint het weer overnieuw.

Woensdag. 10 Juni

Woensdag 10 Juni. 65km. 108hm

Vanmorgen toen we wakker warden regende het. Eerst bleven we even liggen maar dan toch maar op gestaan. We hebben ontbeten in de was ruimte. Daarna e natte tent ingepakt en alle tassen. Als we op weg gaan regent het zachtjes maar wel gestaag. Het probleem is doe je regen kleding aan dan begin je te zweten oe je het niet regen je door nat. Gé klimt sterker als ik en halverwege de col de Somport zie ik zijn fiets bij een bar staan dus daar hebben we samen koffie gedronken. De tweede helft is zwaarder maar ik zet hem in de tweede versnelling en ga rustig naar boven. Het is een mooie gelijkmatige klim alleen jammer van de regen en de mist. Het wordt effe droog en stop om mijn regen jack uit te doen. Als het later weer begint te regen stop ik niet nog een keer. Boven ge komen zit Gé al lang aan de koffie. Daarna geluncht maar we worden niet warm. Dan de regen kleding maar weer aan en afdalen. Er staat een harde tegen wind zodat we moeten bij trappen om vooruit te komen. In Java schijnt de zon dus gaan we naar de camping, dat is nog stevige bult die we op moeten rijden naar de camping. Nadat we de tent hebben opgezet en gedoucht gaan we terug naar. Java om brood te kopen voor morgen en natuurlijk een stempel. Daarna begint het te onweren en stort regenen. Wij vluchten een cafetaria in en gaan daar lekker eten. Toen weer die rot bult op naar de camping. Nog een kopje koffie en dan is het weer tijd voor de zak.

Dagritme van een pelgrimfietser

Hoe ziet de gemiddelde dag van een fietser op trektocht er eigenlijk uit? Dat zal ik jullie vertellen: s'ochtends rond 7 uur gaat Piet zijn wekker af. Hij begint dan een beetje te rommelen in zijn tent. Alle spullen die hij de avond ervoor heeft uitgepakt worden weer ingepakt. Tegen 0730 rol ik mijn tent uit. Dan is het wassen , scheren. O, nee scheren doen we voorlopig niet meer. Terug naar de tent en alle spullen uit de tent zoals luchtbed, slaapzak , kleren ed opruimen in al in de tassen. Dan koffie zetten en eten. Kan de tent even luchten. Na het ontbijt, de boel afspoelen en inpakken. Tent afbreken en in de tas , vervolgens tassen op de fietsen bevestigen. Route in de gps en vertrekken. Dat is meestal 0915 uur. Dan ongeveer 40 km fietsen en een koerte pauze. Stukje brood eten en wat drinken, plasje doen.Dan de volgende 30 tot 40 km afhankelijk van waar we een geschikte plaats om te lunchen tegen komen. Voor de lunch nemen we de tijd en vaak nemen we een menu de jour. Dus een warme maaltijd. Ruim een uur later vertrek voor nog eens 40 tot 50 km. Vlak voor de plaats waar we een camping willwn zoeken doen we inkopen. Brood en toebehoren voor de avond maaltijd en ontbijt. Tussen 5 en 6 uur komen we aan op de camping. Tenminste als we niet te lang moeten zoeken. Opbouwen van de tent en inrichten, douchen en eten. Dan is het rond 2030, even afwassen, koffiedrinken en soms nog een biertje. Tegen half elf wordt het donker en duiken we onze tent in. En dit elke dag opnieuw. Tot nu toe een keer een rustdag na 4 dagen fietsen en een rustdag na 8 dagen fietsen. De volgende rustdag staat ook weer na 8 dagen gepland. Je ziet dus wel het is een volle dag.

Dinsdag. 9Juni

Dinsdag 9 Juni. 112km. 1070hm

Vandaag weer om 8,30 uur op pad. We beginnen aan de Pyreneeën al hoewel het vandaag de aanloop is. Het is lekker fiets weer zo’n 26 graden en de wind wat mee. Het is een mooie route door mooie dorpjes mooi verzorgt met bloemen, weer een heel ander landschap. In Navarrenx hebben we geluncht we moeten binnen zitten want de zon is weg en Gé heeft al een pijnlijke spier in zijn schouder. Na de lunch gaat het als een speer naar Oloron st. Marie wat zo’n 24km is. Het eten heeft mij goed gedaan en trek flink door tot we een akelig klimmetjes tegen komen waar ik naar de kliederen versnelling moet. Daarna denkt Gé dat kan ik ook dus jaagt hij het tempo omhoog. In Oloron gaan we op een terras waar free Wi-Fi is een cola drinken en kunnen dan tegelijk onze stukjes op de blog zetten. Daar door naar Bedous, zo’n 25km, mar dan merk dat we aan de voet van de Pyreneeën zitten want dan komen er toch een paar gemene klimmen. In Bedous doen we boodschappen en gaan naar de camping. Vanavond willen we wat gaan drinken maar alles is gesloten. We komen een man tegen die een biologische winkel heeft ook met koud bier en hij wil ons er wel een paar verkopen. Terug naar de camping en genieten van onze biertjes. Onze verhalen bij werken en het is weer tijd voor de zak.

Maandag. 8Juni

Maandag. 8 Juni

Vandaag een rust dag, je probeert uit te slapen maar je zit in het ritme dus om 8,30 uur zitten we aan het ontbijt. Daarna de was gedaan en uitgebreid koffie gedronken en de planning na gelopen want we de 140km per dag al lang laten varen (fase2). Het lijkt dat we 1dag tekort komen als we en de col de Somport en naar Finestere willen. We kiezen voor de col An zien later wel war er over blijft. Dan gaan we boodschappen doen en lunchen. Bij de supermarkt aan ge komen hebben we nog 5 minuten voor ze gaan sluiten. Een leuk terrasje gevonden en hebben daar een tijd met twee Portugezen zitten praten in het Engels. We hebben ook nog overal geprobeerd om Wi-Fi te vinden maar nergens komen we op het internet. Dan weer terug naar de camping en lekker een middag luieren in de zon. Vanavond gewoon brood gegeten en hebben tot het donker werd wat gepraat en wat stukjes geschreven. Morgen gaan we de Pyreneeën in dus kan ik de borst nat maken.

Zondag. 7 Juni

Zondag. 7 Juni. 130km. 410hm

Vanmorgen zijn we vroeg op gestaan daar de beheerder langs komt om de jongelui van de party te controleren. Daar we geen problemen willen en vandaag ook weer heet lijkt te worden komt het goed uit als we vroeger vertrekken. Om 8,15 uur vertrekken we, Gé heeft er zin want hij gaat er als een speer vandoor. Het zijn weer die zelfde saaie wegen als van gisteren. We moesten door rijden tot Das voor we konden lunchen, maar daar we een uur eerder zijn vertrokken en we het tempo er in hebben gehouden valt het mee. We zitten om een uur aan de lunch. Daarna rijde we door naar Peyrehorade waar we bij een Vlaming een plaatsje voor de nacht te kunnen krijgen. We hebben we vier keer door het stadje gekruist maar geen bakker of camping te vinden. Uit eindelijk komen we 2km buiten de stad bij een boeren camping terecht. We vragen of hij bier heeft en hij antwoord met de eerste zijn voor mijn rekening. Ook vragen we naar een restaurant maar dat wordt moeilijk daar de meeste restaurants zondag dicht zijn maar een pizzeria zal wel open zijn. Na het opzetten van de tent en het douchen gaan we op weg om wat te eten. Alles is dicht zelfs de pizzeria is gesloten wegens vakantie. Dan terug naar de camping en dan maar vragen aan de boer of nog een paar biertjes kunnen kopen en een nood rantsoen aan spreken. De boerin vond het zo zielig dat ze een boeren omelet voor ons heeft gemaakt met een kop pompoen soep vooraf. Ook hebben we afgesproken dat hij morgen brood voor ons mee brengt. Nog even wat nagepraat en dan de zak in met de gedachte morgen niet alles te hoeven afbreken en in pakken.

Verhalen

Waarom verhalen?

Natuurlijk om jullie op de hoogte te houden van onze belevenissen maar ook voor ons zelf. Het is een soort dagboek van de dingen die je meemaakt. Je herinnert jezelf alles veel beter als je bij de nodige foto's ook nog een verhaal hebt.

Maar verhalen schrijven voor op een blog is best nog wel een arbeidsintensieve bezigheid. Naar een lange en vermoeiende dag verhalen schrijven op een tablet vind ik en crime zeker als je er ook nog geen spellingscontrole op hebt staan. Een onhandig ding waar je toetsenbord in de weg zit en de copy/page functie een heel gedoe is. En dan moet je ook nog nadenken over spelling terwijl je in het half donker je verhaal zit te schrijven na een vermoeiende dag. Je hebt van die woorden die met een kleine verandering van medeklinker plotseling heel iets anders kunnen betekenen dus je moet wel uitkijken met wat je schrijft. Neem nou het woord kat. Verander de medeklinker eens in een andere medeklinker en het woord betekent opeens heel iets anders. Maar je hebt ook woorden zoals bijvoorbeeld kathedraal. Verander je de E in A , begrijpt iedereen nog steeds wat je bedoeld. Ik houd van dat soort woorden. Dan kan men zich op het verhaal concentreren ipv op de woorden.