Zaterdag 6Juni

Zaterdag 6 Juni 130km. 695hm

Vanmorgen ons nood rantsoen uit geprobeerd, het is een papje wat wat op havermout lijkt met nog van alla er in. Het smaakt redelijk maar voed uitstekend. Nadat we alles hebben ingepakt en rommel hebben op geruimd ga ik naar voren en bel aan. De jonge dame komt naar de deur en ik vraag wat het kost, niets zegt ze. Nauw ja al dat bier en cola en de moeite die hij voor ons heeft gedaan? Ik heb ze maar 20 euro in de hand gedrukt en gauw weggelopen. De route is mooi we rijden door de wijn streek van de Bordeaux. Ook komen we door st.Emilion wat erg toeristisch. In Branie maken we en stop en haal ik mijn stempel bij het toeristen bureau. In Cadillac gaan we lunchen. Eerst konden we niets vinden omdat we vast liepen op de markt maar met een omweg hebben we toch wat gevonden. Als we de route ver volgen krijgen we lange rechte saaie wegen door het bos. Het is licht glooiend du schieten goed op. In Hostens drinken we nog even een cola en dan naar de camping in Pissos. Ja vergeet het maar alle campings dicht. Bij de derde camping staan wat jongelui die daar vanavond een party houden. De douches zijn open en ook de toiletten. We besluiten maar wild te gaan campers. Na het op zetten van de tent gaan we douchen en deze werker voortreffelijk. We horen wel wat muziek maar ook daar wen je aan. We willen morgen op tijd vertrekken naar Peyrehorade waar de planning een rust dag te houden.

Vrijdag. 5 Juni

Vrijdag 5 Juni. 118km. 1096hm

Ook van daag belooft het weer een hete dag te worden. We vertrekken voorspoedig maar het is het zelfde als gisteren alleen maar op en af. We hebben geluncht in Aubeterre-sur-Dronne, het was al over tweeën voor wij daar waren. In het eerste restaurant werden we geweerd, te laat maar werden wel door verwezen naar taveerne. Deze wordt gerund door een Nederlandse. We nemen het menu du jour wat veel ne heerlijk is. Daarna maar weer door in de hitte. Er zijn weinig campings in de buurt maar in het boekje staat een pelgrims adres. Als we daar om zes uur aan komen blijkt hij gesloten te zijn. Een jong stel heeft een maand geleden gekocht maar is nog druk bezig te renoveren. Een week geleden zijn er 5 Nederlanders langs geweest en toen hebben ze gezegd voor een nacht kan wel. Toen hebben deze mannen er een rotzooi van gemaakt dus zij wilde dit niet meer maar hij haalde haar over om het toch maar te doen. Hij met eerst de douche aan de gang krijgen maar als we vragen of hij ook bier heeft brengt hij tegelijk vier biertjes en een fles cola. Hij blijkt zelf een wielrenner te zijn en is dol enthousiast. Het enige minuutje is dat er alleen koud water is. Later brengt hij op zijn quad met zijn zoontje nog een fles water en twee ROSE biertjes. We besluiten te eten wat we nog hebben en morgen voor ontbijt een nood rantsoen aan te spreken. Nauw dat eten wat wij nog hebben heeft erg van warmte geleden de boter kunnen wij met een lepel op ons brood gieten en de brie is ook smeerkaas geworden. Maar voor de rest is het erg rustig we hebben dan ook een hele camping voor ons zelf. En morgen zien we wel weer.

Donderdag. 4 Juni

Donderdag 4 Juni. 102km. 766hm

Als we vertrekken is het al warm, dat belooft wat vandaag. Eerst hebben we wat moeite met het vinden van de goede route daar we een doorsteek willen maken om niet terug t hoeven rijden naar Poitiers. Daarna rijde we door het lijkt wel verlaten dorpjes waar je zowat niemand ziet. Het is intussen +/- 32graden geworden. In Charoux lunchen we bij een Engelsman die vindt dat hij het erg druk heeft met het bedienen van twee tafels. Als we vertrekken krijgen we de bidons gevuld met koud water. Na de lunch heb ik het een beetje gehad steeds maar op en neer en bloed heet. Om half vijf komen we aan op de camping in st Agneau. Deze wordt gerund door een Engels echtpaar die het bier koud hebben staan. We zijn vroeg en doen dan ook de was want met dit weer is het gauw droog. Vanavond hebben we gegeten bij de Engelsen, spaghetti bolognese. Het was volgens Gé uit een potje. We hebben voor morgenochtend Engels ontbijt besteld

Niets te klagen

Niets te klagen

Eindelijk weer nieuws van het front. De postduiven waren op en internet was dood. Maar we zijn weer even boven water. De wifi dichtheid op de campings is niet om over naar huis te schrijven. Dus daarom een paar dagen geen verhaaltje geschreven op de blog.

Na regen wind en kou eindelijk de zon. Strakke blauwe lucht en weinig wind. Heerlijk fietsen met 33 graden en in de volle zon klost het zweet over je voorhoofd, je armen en benen worden rood gebrand en je kunt drinken zoveel je wilt je blijft dorst houden. Dus niets te klagen. Twee dagen reden we na een lange en warme rit een camping op en Piet begon gelijk te roepen: Bier!,Bier! ...De campinghouder kwam aanlopen en Piet zei gelijk ik wil eerst 2 koude biertjes . Oké kom maar mee zei de beheerder. Hij geeft Piet zijn biertje en daarna een aan mij en draait zich weer om. Doe er nog maar een zei Piet. Zo warm was het nou maar niets te klagen hoor zolang er maar wat te drinken is.

Maar met de camping dichtheid in dit gebied is wel erg slecht. De weinige campings die in het boekje of op de kaart staan zijn niet te vinden of nog gesloten. Vrijdag kwamen aan bij de enige camping in de omgeving was die gesloten. Net verkocht en de nieuwe eigenaar een prof wielrener uit de franse selectie, ging het de komende maanden opknappen. Gelukkig wou hij voor een stel goede fietsers wel een uitzondering maken. We hadden de camping voor ons zelf. De douches waren wel koud maar een kniesoor die daar op let, zeker zolang onze franse profrenner de belgische biertjes bleef aanvoeren. En dan zaterdag. Van de drie campings die er hadden moetn zijn niets te vinden. Uiteindelijk vinden we een gesloten camping waar wat jongelui rondliepen die een feestje s'avonds gingen bouwen. We zijn er gewoon gaan staan , de douches die open waren gebruikt en s'avonds gezellig van de muziek kunnen genieten zonder een cent te betalen.

Daarna volgde eindeloze lange lege wegen nadat we door de bekende wijnstreek in de Dordogne waren gereden. Daar heten de huizen allemaal chateau staat lekker chique op het wijn etiket. We reden nog door het bekende wijnplaatsje St-Emilion. Een toeristisch plaatsje met veel wijnwinkeltjes waar je zogenaamd goedkoop dure wijn kunt kopen. Nou bij de AH zie je dezelfde wijn minstens 30% goedkoper. Maar hier kun je wel de wijnboer'zijn vrouw en boerenmeiden ontmoeten die met hun blote voeten in jouw wijn hebben staan trappelen.

Na de wijnstreek dus de lange wegen. Echt wegen van meer dan10 km kaarsrecht en verder niets te zien. Saai! Opeens staat er een bord waarop aangeven een bocht- dat is voor de mensen die ondertussen in slaap zijn gevallen door de saaie lange weg. Piet wakker worden bocht naar links roep ik. Even sturen en weer 10 km rechtuit. We kunnen de automatische pilot weer aanzetten. Tenslotte landen we in een plaatsje Peyrehorade zo'n 90 km van de voet van de Pyreneeën. We moeten ons weer in slag in de rondte fietsen om een camping te vinden. Uiteindelijk staan we bij een boer die een kleine camping heeft. Er zijn dus ook heel aardige franse mensen . De boer biedt ons gelijk een biertje aan. Dat is een goed begin. S'avonds fietsen we naar het stadje om wat te eten. Na drie keer de stad te zijn rond gereden , wel zes keer over dezefde rotonde en vier keer de brug over is het duidelijk : alle restaurants zijn dicht. Eten die fransen niet op zondag buiten de deur? Uiteraard zijn de winkels ook dicht. Geen wonder dat het franse platteland leeg loopt. Er is niets te eten alleen velden vol druiven, gewassen en fruit. Maar gelukkig hebben wij een aardige boer getroffen. Na ons verslag over de teleurstellende tocht naar het stadje biedt moeder de boerin een boeren omelet aan. Nou daar zeggen wij geen nee tegen. Even later wordt ons een heerlijke pompoensoep geserveerd en later boeren omelet met spekjes e.d. met stokbrood. En helemaal voor elkaar hebben we het als de boer na onze vraag waar we brood kunnen kopen aanbiedt het de volgende ochtend voor ons mee te brengen. Tja met zulke mensen wil ik misschien toch wel op het franse platte land wonen.

Kathadralen

Vandaag

Vandaag lekker gefietst , geen wind en we gingen als een speer. De camping gepland voor de rustdag is een tegenvaller. Geen sanitair!! Dus niet douchen. Gesloten wegens legionella bacterie. Die franse snuiter heeft ons ingecheckt, zijn mond gehouden en meteen met de noorderzon vertrokken. Daar ga ik morgen nog eens een woordje mee spreken, fase 2 of niet, niets mee te maken. Vandaag nog wel iets bijzonders gezien. Wij stonden langs de kant van de weg wat te eten komt er opeens een leeuw voorbij. Ja een echte leeuw! Gelukkig zat die wel in een kooi achter op een wagen die met veel geluid voorbij kwam. Un grande spectacle werd rondgeroepen. Nou die leeuw die voor de zoveelste keer rondgereden werd in een of ander dorp dacht daar anders over. Hij keek een beetje loensig en verveeld om zich heen en dacht waarschijnlijk vanavond moet ik weer zonodig mijn show opvoeren in het circus. Maar goed dat Marianne Thieme van de dierenpartij hier niet rond reed.

Wind wint van heuvels, Piet en fietsstaanders

Gisteren was ander koek. We reden door de golvende landschappen met eindeloze koren velden. Heuvel op kropen we als insekten omhoog en dan ben je boven en denk je lekker omlaag. Nee hoor ook omlaag moesten we trappen om vooruit te komen. Wind is sterker als heuvel.Met wapperende haren, vooral Piet zijn haren dan, ploeterde we voort. Na enige tijd werd het zelfs Piet teveel. Wind dus sterker als Piet. Op een gegeven moment stonden we voor een kathdraal in Tours en Piet ging even naar binnen een kaarsje aansteken en met de pastoor praten. Dat doet die bij elke mooie kerk die we tegen komen. Volgens mij koopt hij aflaten. Hij heeft al een half stempelboekje vol. Die kan voorlopig wat katekwaad uithalen. Dus Ina pas maar op. Maar goed ik stond buiten op de fietsen te passen en naam ook nog even een fotootje van de kerk. Opeens een klap en daar lagen onze beide fietsen op de grond. We hadden ze nog zo goed op elk twee standaards tegen de windrichting in geplaatst. Nee hoor wind is sterker en blies onze fietsen gewoon om.

Kathadralen

Als je daar dan door dan eindeloze landschap van korenvelden fiets en van heuvetop naar heuveltop kijkt zie je ze al staan in de verte de kathadralen. Tenminste dat denk je dan maar naarmate je dichterbij komt wordt het gebouw hoekiger en lelijker en uiteindelijk blijkt het een boerenkathadraal te zijn. Een enorme graanschuur inclusief toren versierd met allerlei agrarische machines rondom. Geef mij dan maar de echte kathadralen en die hebben we ondertussen al heel wat gezien. Een paar dagen geleden waren we in Chartre. Een prachtige stad trouwens. Even naar de kathadraal zie Piet. Oké , ik pak de kortste weg wel. En daar gingen we ipv rustig naar boven fietsen , ze bouwen die dingen altijd op een hoge plek, gingen wij door voetgangers gebied , tegen het verkeer ,over de kasseien 14 % omhoog. Je zag de fransen denken wat een mafkezen. Maar het was de moeite waard: echt een van de mooiste kereken die ik gezien heb. Ontelbare figuren in steen zowel buiten als binnen. Wat me wel opviel is dat veel van die heilige figuren hun hoofd hadden verloren. Hebben ze blijkbaar toch iets niet goed gedaan. Ik natuurlijk weer op de fietsen passen en Piet een stempeltje halen. Ja die stempeltjes zijn voor onze pelgrimspaspoorten. We zijn tenslotte op pelgrimstocht. Als je die in levert in Santiago krijg je wat dus Piet wil zoveel mogelijk stempeltjes halen des te groter is de beloning in Santiago denkt die.

Talenwonder

Na het bezoek aan de kerk moesten we natuurlijk even op krachten komen en het was toevallig lunchtijd. In het restaurant tegenover de kathadraal hebben we toen gezellig tafeltje-tafel gezeten met de fransmannen. Een ouder echtpaar hadden het tegen elkaar over de hollanders en wij natuurlijk in het frans : ja wij komen uit holland. Hadden we beter niet kunnen doen want onmiddellijk begonnen ze een gesprek in het frans tegen ons. Wij spreken maar een beetje frans zeiden we. Maar jullie hollanders spreken toch wel duits of engels. Ja natuurlijk. De man begon in het duits en de vrouw in het engels en ze spraken door elkaar. De vrouw was ook nog doof dus ze blijf gewoon doorpraten als je iets terug zei. Al snel begon het over de oorlog ,over Anna Frank, over de noodzaak al die zaken t gedenken elk jaar. Wij wilden weg maar er was bijna niet van af te komen. Toen ze ook nog begonnen over de lichtschow s'avonds op de kathadraal en dat we beslist moesten blijven om te kijken hebben snel onze tas gepakt en au revoir gezegd. Dus onze les ben voorzichtig met te zeggen welke talen je wel allemaal spreekt.

Woensdag. 3. Juni

Woensdag.3 Juni. 126km. 642hm

Vandaag om 9,15uur vertrokken weinig wind en wat frisjes. We moeten tegelijk een steile klim op maar ook dat zijn we gewend. Ik merk tegelijk dat de benen beter zijn dan gisteren. Het gaat vlot en om 13,30 uur zijn we in Chatellerault waar we heerlijk hebben geluncht. Daarna naar een kerk gezocht voor een stempel maar hebben we niet gevonden. In Poitiers loopt de route niet door het centrum dus zijn we afgeweken en natuurlijk ligt kerk op een bult met een steile klim er naar toe. Nauw ik heb intussen al mijn versnellingen moeten gebruiken. O ja vandaag hebben we onze eerste navigatie fout gemaakt en dat kost ons 5,5 km om rijden. On ze camping ligt in Benoit in mooi park alleen rijdt er om de 5 minuten een trein langs. Het was de bedoeling om hier een dag te blijven te staan maar daar zien we van af. Vanavond zijn we uit eten geweest in Arabisch restaurant en heb voor het eerst van mijn leven couscous gegeten wat lekker smaakte. Als het morgen een beetje mee zit gaan we een lange dag maken want de campings in deze streek zijn schaars.

Dinsdag 2 Juni

Dinsdag 2 Juni. 122 Km. 684hm

Vanmorgen vertrokken uit Chateaudun,het is een mooie route de eerste uren maar we komen op lange heuvelachtige wegen met natuurlijk weer die wind. Het wordt misschien een beetje saai maar hij is er wel. Een ander unicum is dat ik door de wind ben verslagen ben. Ik had vandaag niet mijn dag ik heb van middag meestal in het wiel van Gé gehangen. In Tours vind ik het wel mooi geweest. Het is intussen 17,30 uur en ons eind punt ligt nog 20 km verder en met deze wind en mijn gesteldheid is dit niet haalbaar. Eerst nog een stempel bij de Kathedraal van Tours en daarna de camping op gezocht. Morgen hoop ik op beter.

Maandag 1Juni

Maandag1 Juni 139 km

Vanmorgen bij het opstaan scheen de zon, de temperatuur kon wel wat hoger maar het is droog. Bij het ontbijt opstaand er wat commotie want er zijn nog twee stukjes stokbrood en twee croissants. Gé zegt en dat voor 8,50 euro p/p. Nadat Gé zich kwaad heeft gemaakt gaat de jongen nog wat bakken maar dat is natuurlijk te laat. We doen het maar met wat toast en cakejes. We beginnen met een stevige klim van zo een 3 km en dat met koude spieren is geen plezier. Daarna gaat het goed golvend terrein met zo nu en dan wat stevige klim en wat meevaller er staat een gentle briesje van 2a3m p/sec wat van middag aanwakkerde naar 4a5m p/sec. In Chartres hebben we een stop gemaakt. Toen de route niet langs de beroemde Kathedraal ging zei Gé dan maken we een ommetje. Ja, die kerk ligt op een bult en wel een straatje met+/- 15%. Toen ik naar boven aan het harken was keken vele toeristen verbaasd, wat moet hij hier op de fiets. Een stempel ge haalde in de Kathedraal en daarna geluncht. Toen we verder gingen kwamen we op mijn terrein heuvelig en de wind tegen, stampen op de grote plaat. In Chateaudun hebben we een camping gevonden voor 6,15 euro wat wil je nog meer. Het is een heerlijke rustige avond alleen misen we ons biertje maar om naar het centrum te fietsen hebben we geen zin in. Vandaag wel weer 886hm.