Piet-en-Ge naar Rome

Slakken en duivels

Vanochtend uit Konz vertrokken. Het is weer een mooie fietsdag geworden. Een paar kleine verrassingen onderweg maar dat zijn wij wel gewend. Ik was net 10 minuten onderweg toen ik tegen een enorme hindernis aanliep. Blijkbaar zijn er in Duitsland nog niet genoeg snelwegen en was men begonnen met de aanleg van een nieuwe precies op de plaats waar het fietspad van mijn route liep. Dus geen fietspad meer. Ja dat is dan even zoeken. Na een paar keer tegen dezelfde aanleg autobaan aan te lopen maar een ruime omtrekkende beweging gemaakt en uiteindelijk toch weer de route gevonden. Het laatste stukje langs de Moezel en dan de heuvels in bij Luxemburg. Wat zal ik die rivieren missen. De onduideliijkheid of we nu rechts of links van de Moezel zullen rijden. Ik ben volgens mijn route wel 20 keer de rivier overgestoken. En echt het maakt geen bal uit aan welke kant je fietst , het is aan beide kanten even mooi. En dan de rijnaken volgeladen met bejaarden. De cruises voor de 70+ groepen die in en uit worden geladen op de kades. De mannen met een typische Duitse matrozenpet op en een pot bier voor hun neus en de stuurs kijkende grijze Duitse vrouwen met een glaasje witte wijn voor zich terwijl op de achtergrond Heino met Wie schön am Rhein klinkt. En dan op de fietspaden langs de rivieren. Hordes met fiets toeristen allemaal met fietsondersteuning of compleet elektrische fiets met één tasje achterop om het volgende hotel te halen. Ik tuf ze allemaal voorbij terwijl zij voortploeteren met hun schildpaddentred. Ja de Rhein of Moezel route is echt een aanrader voor de actieve 60+ . Ik heb genoten van de omgeving maar al die slakken op de weg is niets voor mij. Ik heb blijkbaar niet de juiste 60+ instelling. Nu ga ik lekker de heuvels in en na de eerste beklimming ben ik gelijk wakker. Ik ben nu weer de eenzame fietser, hier zie je geen trap geondersteunde toeristen alleen moterbendes. Van die mannen in zwarte leren pakken met grote donkere helmen en soms een vrouw ook in een zwart leren pak tegen hun rug aangeplakt. Als duivels scheuren ze over de bochtige wegen met een zonnetje van 30 graden; zullen ze beslist niet koud hebben en genieten van de omgeving.

Tja en dan Luxemburg! Werkelijk prachtig : mooie dalen, smalle wegen door de bossen langs kleine riviertjes of beken. Onderweg uiteraard nog gestopt voor een kopje koffie met appelgebak. Het duurde wel erg lang voordat het kwam maar toen kwam er een waar kunstwerkje aan. Stukje appelgebak versierd met slagroom een bolletje ijs , chocolade saus sierlijk gedrapeerd op het bord en een blaadje groen en kleurige spikkeltjes. Een picassootje maar waar het eigenlijk omging namelijk het appelgebak was in twee happen verdwenen. Ik betaalde het Franssprekende erg leuk uitziende serveerster en ging verder met mijn tocht door het toch wel erg behoorlijk geaccidenteerde landschap.

Net voor mijn einddoel vandaag nog een beklimming van 500hm met een stijgingspercentage van tussen de 10 en 12% en uitschieters tot 14%. Dat is toch wel heftig met al die bagage op de fiets. Je hebt van die momenten dat je denkt zal ik even stoppen en even bijkomen. Nee, nog een klein stukje we zullen wel bijna boven zijn. En dat dan nog 10 keer en als je dan maar doorzet rijd je toch in één keer naar boven. Uiteindelijk vandaag bijna 110km met 1200 hm gefietst en aangekomen in een camping in Kautenbach. Een dorp met een paar huizen, een hotel/restaurant dat meestal gesloten is heb ik begrepen. Maar goed ik denk dat ik hier toch maar een rustdag neem. Het is een lieflijk dal en ik sta met mijn tentje langs een kabbelende beek. Ook de forel smaakt hier best. Dus maar blijven.

Dus morgen geen avonturen en verhalen, ik heb tenslotte een rustdag. Ik moet wel even de was doen .

Reacties

Reacties

Kees en Mia

Wat weer een prachtig verhaal van jou Gé. Ik krijg zo'n zin in appelgebak! En weer een knappe prestatie van jou. De rustdag heb je wel verdiend. Geniet ervan, maar dat is overbodig om te zeggen natuurlijk. Groetjesssss

José

Wat een foto's zeg met al dat water! En wat leuk dat je ook door Cochem bent gefietst!
Geniet maar van je rustdag......maar pas nadat het wasje aan het lijntje hangt te drogen natuurlijk.

Inge en Johan

Pfoeeh, die laatste klim, ik zag het in je Strava file zeg. Nondertju, wel even heftig zo aan het einde. Maar nu,
zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz. Je hebt het verdiend!!
Morgen middag lekker zonnetje en omhoog met die beentjes.

Willem

Leuke reisverslagen Ge.

Tonio

Geeft dat schrijven je extra energie??
Leuk Gé. Ga zo door.
Gr. Tonio

Ina

Zo, weer gesmuld van je verhalen en appelgebak. Fijn, zo,n reisje langs de rein,rein,rein met onze zanger Hein. De e-bike en de bootbejaarden waar jij nog niet thuis hoort. Dan eindelijk klimmen met grote bepakking. Maar je de tenslotte militair geweest. Wie zet jou nu uit de wind? Geniet van je welverdiende rust. Heb je je lijntje en je knijpertjes bij je? Groetjes en veel zegen van een e-bike en boot en nog net geen bejaarde vrouw van Piet.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!