Fase 2

Hotel

En goede beslissing om gisteren een hotel te nemen. Gisteravond kwam het water met bakken de hemel uit. En we hadden al de hele dag in de regen gereden en alles was goed nat. We hebben in ieder geval heerlijk geslapen in een normaal bedje. Dan realiseer je hoe primitief kamperen eigenlijk is en hoe luxe we het normaal hebben. Natuurlijk hadden we ook een ontbijtje erbij genomen. Dat was wel lachen hoor. Een franse knul van een jaar of 20 bestierde blijkbaar daar de hele tent. Hij deed al een beetje onzeker toen we incheckte. We lopen de eetzaal binnen waar het buffet al klaar stond. De overige gasten zaten al te eten. Er lagen voor ons nog ieder twee stukjes stokbrood en een croisantje. Blijkbaar had de fransman voor elke gast dat klaar gelegd. Maar dan heeft hij nog geen twee hongerige fietsers meegemaakt die zich volstouwen om zo ver mogelijk op het ontbijt te kunnen rijden. Ik vroeg gelijk om meer brood en vlees. Hij brabbelde wat in het frans en ik dacht hij gaat het regelen. Vlees kwam er redelijk snel maar toen wij onze stukjes brood ophadden nog geen brood. Dus ik vroeg hem nogmaals om brood. ''No pan'' zei die. Toen werd ik een boos en zei dat dat niet kon (ik zat nog niet in fase 2, leg ik later wel uit).J'ai explicé zei hij maar er volgde niets. Nog wat nederlandse termen er tegen aan gegooid en ben maar verder gegaan met witte sneetjes roosteren. Ondertusssen begon onze franse knul onrustig op en neer te lopen achter de bar en maar wat glazen te poetsen. Even later toen Piet weer naar het buffet liep nam hij Piet mee naar keuken. Toen werd het duidelijk hij moest het brood nog bakken. We waren al uitgegeten toen hij eindelijk kwam aanzetten met het nieuwe brood. Ik zei merci we nemen wel wat mee voor onderweg. Zo hadden we toch wat extra proviand voor onderweg geregeld. Die fransman had duidelijk nog nooit een hongerige fietser gezien.

Fase 2

Ja we zij eindelijk in fase 2 aangeland van onze pelgrimstocht. Wat dat is? Nou als je op pelgrimstocht gaat doorloop je een aantal fases. De eerste fase ben je nog bezig met de zaken van je normale leven. Je weet wel: dingen plannen, telefoon, email, nieuws, tv en je loopt nog append over de straat. M.a.w. je bent nog wel eens gestrest. Als je in een ander ritme komt en al die dingen probeert los te laten zit je in fase 1. Je probeert nog steeds gemiddeldes en afstanden te halen. Je probeert je mail nog bij te houden en je maakt je nog druk als iets tegen zit. Nou wij zijn erdoor heen. We maken ons nergens druk meer over. We hoeven niet om klokslag negen uur te vertrekken , het gemiddelde is niet meer belangrijk, en Piet zijn planning hebben we ook al bij het vuilnis gezet. Ook maken we ons niet meer druk om wind, regen of geen brood of restaurant. Ja, wij zitten duidelijk in fase 2! En fase 3? Dat vertel ik een ander keer want mischien bereiken wij die wel nooit.