Vandaag

Vandaag lekker gefietst , geen wind en we gingen als een speer. De camping gepland voor de rustdag is een tegenvaller. Geen sanitair!! Dus niet douchen. Gesloten wegens legionella bacterie. Die franse snuiter heeft ons ingecheckt, zijn mond gehouden en meteen met de noorderzon vertrokken. Daar ga ik morgen nog eens een woordje mee spreken, fase 2 of niet, niets mee te maken. Vandaag nog wel iets bijzonders gezien. Wij stonden langs de kant van de weg wat te eten komt er opeens een leeuw voorbij. Ja een echte leeuw! Gelukkig zat die wel in een kooi achter op een wagen die met veel geluid voorbij kwam. Un grande spectacle werd rondgeroepen. Nou die leeuw die voor de zoveelste keer rondgereden werd in een of ander dorp dacht daar anders over. Hij keek een beetje loensig en verveeld om zich heen en dacht waarschijnlijk vanavond moet ik weer zonodig mijn show opvoeren in het circus. Maar goed dat Marianne Thieme van de dierenpartij hier niet rond reed.

Wind wint van heuvels, Piet en fietsstaanders

Gisteren was ander koek. We reden door de golvende landschappen met eindeloze koren velden. Heuvel op kropen we als insekten omhoog en dan ben je boven en denk je lekker omlaag. Nee hoor ook omlaag moesten we trappen om vooruit te komen. Wind is sterker als heuvel.Met wapperende haren, vooral Piet zijn haren dan, ploeterde we voort. Na enige tijd werd het zelfs Piet teveel. Wind dus sterker als Piet. Op een gegeven moment stonden we voor een kathdraal in Tours en Piet ging even naar binnen een kaarsje aansteken en met de pastoor praten. Dat doet die bij elke mooie kerk die we tegen komen. Volgens mij koopt hij aflaten. Hij heeft al een half stempelboekje vol. Die kan voorlopig wat katekwaad uithalen. Dus Ina pas maar op. Maar goed ik stond buiten op de fietsen te passen en naam ook nog even een fotootje van de kerk. Opeens een klap en daar lagen onze beide fietsen op de grond. We hadden ze nog zo goed op elk twee standaards tegen de windrichting in geplaatst. Nee hoor wind is sterker en blies onze fietsen gewoon om.

Kathadralen

Als je daar dan door dan eindeloze landschap van korenvelden fiets en van heuvetop naar heuveltop kijkt zie je ze al staan in de verte de kathadralen. Tenminste dat denk je dan maar naarmate je dichterbij komt wordt het gebouw hoekiger en lelijker en uiteindelijk blijkt het een boerenkathadraal te zijn. Een enorme graanschuur inclusief toren versierd met allerlei agrarische machines rondom. Geef mij dan maar de echte kathadralen en die hebben we ondertussen al heel wat gezien. Een paar dagen geleden waren we in Chartre. Een prachtige stad trouwens. Even naar de kathadraal zie Piet. Oké , ik pak de kortste weg wel. En daar gingen we ipv rustig naar boven fietsen , ze bouwen die dingen altijd op een hoge plek, gingen wij door voetgangers gebied , tegen het verkeer ,over de kasseien 14 % omhoog. Je zag de fransen denken wat een mafkezen. Maar het was de moeite waard: echt een van de mooiste kereken die ik gezien heb. Ontelbare figuren in steen zowel buiten als binnen. Wat me wel opviel is dat veel van die heilige figuren hun hoofd hadden verloren. Hebben ze blijkbaar toch iets niet goed gedaan. Ik natuurlijk weer op de fietsen passen en Piet een stempeltje halen. Ja die stempeltjes zijn voor onze pelgrimspaspoorten. We zijn tenslotte op pelgrimstocht. Als je die in levert in Santiago krijg je wat dus Piet wil zoveel mogelijk stempeltjes halen des te groter is de beloning in Santiago denkt die.

Talenwonder

Na het bezoek aan de kerk moesten we natuurlijk even op krachten komen en het was toevallig lunchtijd. In het restaurant tegenover de kathadraal hebben we toen gezellig tafeltje-tafel gezeten met de fransmannen. Een ouder echtpaar hadden het tegen elkaar over de hollanders en wij natuurlijk in het frans : ja wij komen uit holland. Hadden we beter niet kunnen doen want onmiddellijk begonnen ze een gesprek in het frans tegen ons. Wij spreken maar een beetje frans zeiden we. Maar jullie hollanders spreken toch wel duits of engels. Ja natuurlijk. De man begon in het duits en de vrouw in het engels en ze spraken door elkaar. De vrouw was ook nog doof dus ze blijf gewoon doorpraten als je iets terug zei. Al snel begon het over de oorlog ,over Anna Frank, over de noodzaak al die zaken t gedenken elk jaar. Wij wilden weg maar er was bijna niet van af te komen. Toen ze ook nog begonnen over de lichtschow s'avonds op de kathadraal en dat we beslist moesten blijven om te kijken hebben snel onze tas gepakt en au revoir gezegd. Dus onze les ben voorzichtig met te zeggen welke talen je wel allemaal spreekt.