Zijn er geen reuzen of de mieren dan is er wel iets anders dat ons probeert te verassen en te ontmoedigen. Wat ons vandaag is overkomen hadden zeker niet op gerekend. Na een lange dag over eindeloze heuvels van rond de 3 tot 6 % met een stevige wind waardoor de heuvels behoorlijk pittig waren kwamen we door Burgos en nadererde we het einddoel. Een camping, we zagen hem liggen maar we konden er niet komen want er lag een snelweg tussen ons en de camping. Over een onverharde weg zou het wel lukken dachten wij. Nou de spanjaarden dachten laten we hier eens nog een weg aanleggen en met grote machine was de hele boel over hoop gehaald. Maar wij ervaren mountain bikers laten ons niet snel uit het veld slaan. Gewoon doorrijden dus. Met volle vaart rijd Piet door een modderige plas en staat na een meter of 5 opeens stil en valt om. Ik volg en sta na een paar meter ook stil en blijf net overeind. Wij zijn de spaanse klei in gereden. De klei plakt als een gek aan onze banden en alles slipt dicht. Tussen spatborden en banden alleen maar klei, remmen een brok klei. De fiets staat vast als in een blok cement. Loodzwaar en is er niet uit te tillen. We moeten alle bagage eraf halen en een stuk verplaatsen naar waar de weg weer begaanbaar is. Piet staat als een Zeeuwse boer in de klei te zwoegen. Zijn schoenen zijn ondertussen door de klei die eraan blijft kleven gegroeid tot een paar enorme klompen. Ik wist niet dat zeeuwse boeren zo konden vloeken.Als een boer ploegde hij met zijn fiets door de smurrie. Uiteindelijk lukt het ons de fietsen ook los te krijgen uit de klei en te verplaatsen maar daar zijn we er nog niet mee. We moeten alles schoon krappen met een steen en stok want de wielen draaien niet meer rond. Ondertussen zit alles onder de klei. Goed na tijdje lukt het ons de boel weer gangbaar te krijgen en we rijden met een fiets vol klei en nauwelijks remmen het laatste stuk naar de camping. Gelukkig is die open en ze hebben een afspuitmogelijkheid. Toen de schoonmaak operatie van de fietsen, tassen en ons zelf. We zijn wel even bezig geweest maar hadden een geluk er was een wegrestaurant bij de camping. Ondertussen ook nog een dispuut mer de campingeigenaar. Die zei dat we niet goed stonden en de tent moesten verplaatsen. Ik denk het niet zei ik in mijn beste spaans. We mochten net van de vrouw die ons inchechtte de tent neerzetten waar we wilden. Ja maar dit is een plaats waar de mensen normaal zitten te picknicken als ze hier na het zwembad komen. Ik kijk hem verbijsterd aan. ''Welke mensen '' vraag ik er is geen hond en er komt ook niemand met dit kloten weer. Gelukkig bindt hij in en mogen we blijven staan. Nadat we gedouched hadden zijn we gaan eten in het restaurant en terwijl we binnen zaten barste het noodweer weer los. Sinds we in Spanje zijn is het gewoon elke avond regen en storm. Vandaag overdag was het 14 graden en met de wind lijkt het veel kouder. We hebben duidelijk de verkeerde kleding meegenomen. Maar op dit moment dat ik dit zit te schrijven zitten we lekker warm binnen te genieten van een lekker diner en wijn. Nu maar hopen dat voordat ze het licht hier uitdoen en we buiten worden gezet de regen is opgehouden. We bestellen nog maar een wijntje en hebben ons ook niet laten verslaan door spaanse modder alhoewel ik wel eens een woordje zou willen spreken hier met die spaanse wegenbouwers.