Iedereen dacht natuurlijk waar blijft fase 3. Sommige hebben geen idee wat het betekent andere zullen nooit in die fase belanden. En wij ? Ja laat ik eerst eens uitleggen wat fase 3 is. Wij hebben vandaag een rustdag dus een prima moment omdat eens te vertellen.

Fase 3: Kijk , hier gaat het de meeste pelgrimsgangers nu om. Om uiteindelijk het alle daagse leven zoals je dat gewend bent achter te laten en na te gaan denken over jezelf, het leven en wat je verder wilt bereiken. Een stukje zelfreflectie, bezinning e.d. en voor de religieuze onder ons ook om een stukje dichter bij je god te komen. Sommige mensen gaan hiervoor in retraite, andere duiken in een zweethut, hebben een stilte weekend of een meditatie weekend. Er zijn vele manieren om te status te bereiken dat je over dit soort zaken na gaat denken. Sommige moeten dit alleen doen andere juist samen mer andere mensen. Een ding is zeker dat lukt je niet of nauwelijks in je ''normale gang van leven''. En hoe zit het met ons? Ik kan dat niet voor Piet zeggen. Voor mijzelf ? Ik ben er nu wel mee bezig maar ga niet al mijn gedachten op de blog zetten.

Wat mij wel is opgevallen deze reis tot nu toe is hoe groot de wereld eigenlijk is. En dat is toch in tegenstelling wat ik een paar weken geleden dacht namelojk hoe klein de wereld toch is. In de moderne wereld weet je binnen een paar minuten wat er aan de andere kant van de wereld gebeurt en je krijgt er gelijk beeld en geluid bij. Dan reizen wij zelf binnen een dag naar de andere kant van de wereld en hebben ondertussen bijna alle continenten bezocht. Dat was vroeger andere koek. De rijken trokken rond met paard en ezel en het overige gepeupel gewoon met de benenwagen.

Met onze relatieve langzame manier van reizen op de fiets zie je pas hoe de wereld werkelijk is. Eindeloze wegen, velden, stille dorpjes en verlaten gehuchten. De geschiedenis tekent zich af in alle reuïnes, momumenten en historische gebouwen , oude steden e.d. die je onderweg tegen komt. Je kunt je steeds beter voorstellen hoe de mensen vroeger geleefd hebben en ziet ook dat er nog massa's mensen zijn die dat nog steeds op vrijwel dezelfde wijze doen.

De behoefte aan alle onze moderne hebben-dingetjes verdwijnt langzaam. Je realiseert je dat je eigenlijk met heel weinig spullen prima kunt leven. Nu ruim 3 weken zonder krant, tv, nieuws of luxe is eigenlijk geen probleem. Je fiets en 4 tassen met wat kleren een tent e.d is alles wat je bezit. Je went er snel aan. Maar regelmatig komen we toch weer in contact met de moderne wereld. Zit je dan weer eens op een terasje en om je heen zit iedereen als een stel apen elkaar na-apend te appen vraag je je toch af of we daar nu beter mee zijn geworden. In plaats van met elkaar te praten zitten we met elkaar te appen. Voor mij mogen we een bord verboden te roken en appen op elk terasje plaatsen dan wordt het er weer gezellig.

Terug naar fase 3 : meer ga ik jullie er niet over vertellen. Maar voor iemand die eens een keer uit het alledaagse leven wilt stappen en zich wilt bezinnen op een aantal zaken is een pelgrimstocht zoals naar Santiago een prima middel. Daarnaast blijft het uiteraard ook een fysieke inspanning die voor onze vaak ingedutte lichamen een goede zaak is.