Op de eerste plaats wil ik iedereen bedanken voor de leuke reacties en adviezen op onze verhalen. Het wordt door ons bijzonder gewaarderd dat jullie onze reis tot nu toe hebben gevolgd. Wij hebben niet op de reacties zelf weer kunnen reageren omdat ons daartoe de tijd ontbrak. Als je daar aan begint moet je eigenlijk overal op reageren en dan kom je niet meer toe aan je eigen verhalen.

Maar goed er komt bijna een einde aan onze tocht. Onze belevenissen in Santiago vandaag en morgen zullen we nog iets over vertellen en tenslotte een laatste verhaalover onze tocht van Santiago naar de kust een plaats genaamd Finisterre

Ja, vandaag een rustdag. Dan kan dan wel zo gepland zijn maar dat loopt toch anders. Het begon al afgelopen nacht. Blijkbaar is er een of andere feestdag te vieren hier in Spanje en dat gaat dan gepaard met vuurwerk midden in de nacht. Tot twee keer toe schrok ik wakker uit mijn slaap en dacht dat de oorlog weer uitgebroken was. Zware knallen gevolgd door meer vuurwerk bleek het te zijn. En waarom? Ik weet het niet. Wel dat er een feestje na 1200 uur begon met live bandje tot mijlen ver in de omgeving te horen. Van nachtrust na een zware dag kwam niet veel terecht. Ja en s'ochtends zit je toch weer normale tijd recht op in bed klaar voor een nieuwe dag fietsen. Het ritme zit er na enkele weken gewoon vast in gehamerd.

Na een rustige morgen op de camping, een uitbestede was deze keer, zijn we s'middags maar eens de stad gaan verkennen. Werkelijk een prachtige stad vrij heuvelachtig met veel kerken, kloosters en andere mooie gebouwen en een historisch gezellig centrum met nauwe straatjes en gezellige terrasjes. En dan natuurlijk de kathedraal in. Veel bladgoud en nisjes met altaren en versieringen. Als je het allerheilogste wilt bezoeken, je komt dan achter het hoofdaltaar, moet je in de rij staan. Wij zijn er toch dus waarom niet. We schuivelen langzaam naar binnen en staan dan opeens achter het beeld van de heilige Jacob. Goud en belegd met tientallen edelstenen. Even aanraken' langs het heilige hoofd de kerk in kijken en weer doorschuiven plaats maken voor de volgende. Goed dan ook nog maar even de crypte in. Trapje naar beneden en plotseling in een nis een kist met ???? Vermoedelijk zijn dat dan de overblijvelsen van de apostel. Je kunt even op een bankje knielen en iets tegen hem zeggen. Maar snel want de volgende gelovige of toerist komt eraan. Terug in de kerk heb je dan nog het spectakel van het zwaaiende wierook vat. Een wierook ongeveer 15 x groter dan normaal hangt aan een touw bevestigd ergens hoog aan het plafond. En meestel een keer per dag tijdens de mis van 1200 uur wordt het vat ontstoken en de wierookdampen worden de kerk ingeslingerd.Dit is volgens iedereen het spectakel wat je moet gaan zien. Nou ja ik hoef niet zo nodig. Als misdienaar toen ik nog jong was heb ik zelf vaak genoeg met de wierookpot gezwaaid.

Na de kerk even ons certificaat ophalen dat we de pelgrimstocht hebben volbracht. Wat een drukte daar zeg. Je staat wel eventjes in de rij en is de laatste beproeving alvorens je een gecertificeerde pelgrim bent. Moi een paiertje in het latijns en niemand die het kan lezen. Maar goed ik herken mijn naam dus het zal wel'goed zijn.

Ja en toen konden we echt onze ''prestatie'' gaan vieren. We zijn neergestreken op een terasje en begonnen met een biertje. Toen ook nog een aantal fietsers aanschoven die we al eens eerder hadden ontmoet onderweg werd het nog heel gezellig. Enkelen uurtjes en biertjes later toch maar eens gaan eten. Een speciale maaltijd hadden we ons zelf beloofd. En dat werd het. Om Piet zijn culinaire ervaring deze reis nog verder uit te bouwen hebben we ons zelf getrakteerd op een uitgebreide vis schotel. Krab, gambas, garnalen, rivierkreeftjes en diverse soorten mosselen samen met een heerlijk koele witte wijn. Na afloop voelde we ons net Piet Pelleboer. Er lag een hele berg afval op onze borden en de tafel.Maar even de handen wassen maar s'avonds op de camping roken onze vingers nog naar de vis. Koffie en een rummetje en onze dag kon worden afgesloten.

Zo nu nog een klein uitstapje naar een plaats Finisterre aan de kust. Toch nog een stevige rit verwacht ik. Dus waarschijnlijk nog een verhaaltje als we daar zijn aangekomen.