Zondag 22 mei

Vandaag was een relatief makkelijke dag. Toen we vertrokken van de camping was het droog en bewolkt. Ondanks toch bijna 700 meter klimmen de eerste 70 km ging het relatief vlot. Maar rond een uur of een krijgen we toch wel trek en dan zie je natuurlijk geen stad of dorp waar een restaurant is laat staan dat het open is. Uiteindelijk geluncht in een taverne die er veel belovende uitzag maar helaas toen ik naar het menu vroeg zei men dat ze alleen Chili con carne hadden. Tja dat leek ons toch niet zo uitnodigend met nog de nodige km toegaan. Dus maar een sandwich genomen.

We hebben op dat gebied al de nodige teleurstellingen mee gemaakt. Een restaurant met een bord geopend en met klanten op het de terras maar er komt niemand. Toch maar eens even kijken en aan die deur voelen. Dicht! Blijkbaar denken de andere klanten nog dat ze hier wakker worden en alsnog de boel open gooien. Wij zijn maar snel verder getrokken. Tja veel gesloten deuren. Maar zelfs waar de deur open staat en binnen de tafels gedekt worden kijk men ons verbaasd aan en zegt nous son fermé. Ik begrijp het niet meer blijkbaar zijn alle restaurants gesloten op zondag in het stadje waar we momenteel zitten.Gelukkig vinden we nog een snackbar die open is. Beter gezegd we roken het. Beter een vette hap dan geen hap dachten wij. We moesten ons wel door de vette lucht naar binnen vechten. Keuze tussen broodje hamburger nr 1 t/m 10 aan te vullen met frites . Wel fijn was dat ze tapbier hadden.Waar zie je dat nou in een snackbar in Nederland. Maar met onze buik goed gevuld terug naar de camping en toen opeens paniek.Piet was zijn telefoon kwijt. Wat nu als Ina belt?

Na 3 keer de tent binnenstebuiten te hebben gekeerd en de struiken en het gras in de omgeving op handen en voeten te hebben doorzocht dacht ik zal je wel even bellen. Helaas niets te horen dus die telefoon was niet in de buurt dachten wij. Piet als een gek op zijn fiets naar de vette hamburgertent terug. Zo snel had ik hem vandaag nog niet zien fietsen. Maar helaas daar was die ook niet. Tja wat nu? Piet kruip nog maar eens een keer zijn tent in en struikelt over zijn telefoon. Daar was die dan!

En het geluid stond uit. Tja dan hoor niet als je gebeld wordt. Blijkbaar wou Piet niet meer gestoord worden die avond.