Zondag

Gisteren heb ik Piet opgehaald in het ziekenhuis. Hij is geopereerd aan zijn hand en er is een buitenboordbeugel gemonteerd. Voorlopig blijft die 8 weken zitten en kan hij niet zoveel. Niet fietsen en niet autorijden. Ina mag die elke dag schoonmaken.Als ze maar niet teveel aan de schroefjes draait anders is Piet zijn arm straks 10cm langer.

Wat betreft onze reis naar Rome we denken er al over om die weer een keer oppakken en afmaken. Wanneer weten we nog niet , eerst moet Piet maar eens herstellen.

Tja ik heb natuurlijk opeens een hoop tijd over. Ruim 3 weken eerder thuis. Ik kreeg al een telefoontje van mijn dochter wanneer ik weer kwam werken. En thuis liggen ook nog een paar stevige klussen te wachten. Toch maar niet doen dacht ik. Ik ga een stukje alleen fietsen. Kan ik gelijk eens ervaren hoe het is om alleen een wat langere fietsreis te maken. Mijn plan is om ooit nog een keer door Zuid Amerika te gaan fietsen. Dus vandaag ben ik vertrokken voor een rondje Duitsland tot aan de Moezel dan naar Luxemburg en door de Ardennen, België weer terug naar Nederland. Ruim 1000km is de planning.

Ja, en dan ben je opeens alleen. Geen Piet voor me achter me of langs me. Dat is even wennen. Als het waait kan ik ook niet meer even uitrusten door achter hem te gaan rijden. Dus alleen. Maar alleen op de wereld ? Nee vandaag zat heel Nederland op de fiets of liep buiten te wandelen volgens mij. Hele hordes fietsers en wandelaars ben ik gepasseerd. Het zijn dus voornamelijk de zondagfietsers. Traag als een slak omzichtig heenkijkend en als je belt krijg je precies de verkeerde reactie. Eerst zie je ze denken, ojee er wordt gebeld , dan gaan ze achterom kijken en tegelijk geven ze een slinger naar links. Dan zit ik al langs ze en moet uitkijken dat ik ze niet raak. Roepen, bellen het maakt allemaal niet uit. Wandelaars al niet veel beter. Blijkbaar oefenen voor de 4 daagde. Hele colonnes en met hoe meer mensen men is hoe meer rechten men denkt te hebben. Dat effect heb je trouwens ook met groepen racefietsers.

Vandaag 110km alleen gefietst en aangeland op een camping in Velden waar ik heb een heel veld voor me alleen heb. Een klein tentje verder niemand. Gelukkig zijn we toch niet helemaal alleen op de wereld en heb je overal ergens op de wereld wel familie. Ik ben met het veer overgestoken naar Grubbenvorst en bij Jac en Lia op bezoek gegaan.

Dat was even fijn! Ik heb daar gelijk al het bier opgedronken en lekker meegegeten.

Lia had lekker gekookt en ik kwam precies op tijd binnen. Gelukkig zijn zij zo aardig dat ze alles wilden delen. Speciaal voor mij hadden ze nog gerookte paling die dag ervoor gekocht.

Morgen maar eens kijken of ik nog Duitse vrienden heb.